بیش از چهارده قرن پیش در چنین روزی اراده الهی بر این قرار گرفت که بزرگ ترین هدیه آسمانی بر بشر نازل شود.
در آن روزها تعالیم زندگی بخش موسوی و عیسوی چنان به حاشیه رانده شده بود که پیروان آن بزرگان هم هیچ نشان درستی از دین الهی شان نداشتند.
در آن روزها بشریت لیاقت یافت تا مورد خطاب پیام و پیام آور ویژه الهی باشد.
درچنین روزی برگزیده ترین بنده خدا در محیطی مبعوث شد که هیچ نشانی از تمدن و علم و عقلانیت نبود.
به گمان من بعثت پیامبر مهربانی ، خود معجزه ای بزرگ است که در برهوت جزیره العرب نازل شد و نسیم حیات بخش آن تا امروز در حال وزیدن است و مسیر طولانی این قرن ها به روح و عقل هر انسانی که برخورد کرده است او را زندگی حقیقی بخشیده است.
و ما چقدر مدیون آن وجود نازنین هستیم که خود عین رحمت الهی بر آدمیان بود.
مبعث روز تولد انسانیت است و هر کسی از این آب حیات جرعهای نوشیده باشد ، مدیون پیامبر مهربانی است که روشنی بخش جانش بوده است.
براستی اگر بعثت نبود ما گرفتار کدام خاشاک بودیم؟
خدایا چگونه شکر این نعمت بی نظیر تو را به جای آورم ؟
خدایا توفیق پیروی مخلصانه از پیامبرانت را از ما مگیر و لیاقت آسمانی شدن را به همه ما کرامت فرما که جان خسته ما سخت به توجه ربوبی حضرتت محتاج است.
