• وبلاگ : وسوسه عقل
  • يادداشت : يك‏بيماري‏قديمي‏و‏خطرناك
  • نظرات : 5 خصوصي ، 6 عمومي
  • درب کنسرو بازکن برقی

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + ياس 

    بسمه تعالي

    باسلام

    مطالبتون را قبول دارم و منظور شما ظاهرا از غرور خود بيني است اما آيا غرور هميشه اينگونه است ؟ با اينكه روايت داريم در مورد اينكه غرور را نفي نمودند اما در بعضي جهات نيز انسان لازم است مغرورانه بر خورد كند مثلا يك زن با يك نامحرم و يا همين علما و دانشمندان در برابر دشمنان و يا در برخورد با انسانهاي مغرور بايد مغرورانه برخورد كرد نه؟ و يا حتي تواضع بيش از حدو يا در مواردي اصلا تواضع نفي شده .

    پس اين قضيه اگر بصورت كلي فرموده باشيد جاي بحث دارد اما اگر بصورت يك قضيه كل باشد مورد قبول است

    اميدوارم اين مطالب را دليل بر ايراد قلمداد نفرماييد چرا كه اصلا چنين قصدي ندارم . فقط فكر مي كنم بحث بايد بيشتر به آن پرداخته شود .

    موفق باشيد . منتظر مطالب ديگر شما هستم .

    پاسخ

    بسمه تعالي/با سلام و احترام/ غرور که گاهي در زبان عرفي ما به تکبر هم از آن ياد مي شود همان خود شيفتگي است و بدون شک همواره زشت است مگر با دليلي خارج شود. مستحضريد که احکام شرعي و اخلاقي ما گاهي با تغيير شرايط و در حال اضطرار تغيير مي کند . اعمالي مانند دروغ و غيبت که از زشت ترين گناهان اخلاقي هستند هميشه بد و حرامند مگر در مواردي که مسئله اي مهم تر را حل کنند مثلا جان انساني را نجات بخشند که در اين صورت حتي شايد واجب باشند. و البته مسلما کلي هستند.ملکات و فضايل اخلاقي هم هميشه خوبند به شرط آن که حدود و شرايط آنها رعايت شود که اگر حدود آن مراعات نشود فضيلت نيست.اصول اخلاقي اسلام اموري معقول ، ثابت ، قطعي و سازگار با فطرت انساني هستند و به هيچ وجه نسبي نيستند. نسبيت اصول اخلاقي آنها را از ضرورت و نيز الهي بودن خارج مي کند( دقت شود) موفق و سربلند باشيد