بسمه تعالي/ با تشكر از لطف شما يادآور مي شوم كه ما تعقل و تفكر و همان بحث هاي فلسفي را هم معنويت مي دانيم.براي من مباحث عرفاني به شرط آنكه ريشه در عقلانيت ديني و سنت الهي معصومان داشته باشد ، زيبا و دلپذير است. معنويت بدون استدلال و عرفان بدون دليل(ماثور) نه تنها بي معناست كه گاهي وسوسه شيطان و نفس است. در مورد شناختن هم باشه ولي همدلي از هم زباني خوشتر است كه تصور مي كنم هست. يا علي مدد