وقت در روزهاي ماه مبارك رمضان.....!
خيلي مهمه!
اما اين سوال رو مي شه پرسيد كه فقط با سر رو سجده گذاشتن و دعاي ابوحمزه ثمالي رو خوندن ميشه قدر اين لحظات رو دونست اونم وقتيكه مطمئن باشي از 17 ركعت نماز يوميه ات (حتي توي اين ماه عزيز) دست كم 15 ركعتش رو از سر عادت مي خوني و به قول كوچه بازاريا پر پرش براي رفع وظيفه و منت گذاشتن سر خودمون و خدا و ديگران!!!!
مي شه روزي برسه كه ادما فقط به خاطر ذات خودش و عشق به خودش فقط دست به زانو بزنن و برن واسه نماز واسه چند كلوم درد و دل (جاي غيبت)يا چند جمله عاشقانه از ته دل گفتن (به جاي مدح استاد و رئيس و ...)ميشه يه روزي بشم كسي كه خدا و ماه مبارك و ... رو بپرستم و ارزش بدونم نه واسه اميد بهشت و ترس از جهنم كه به خاطر ذات اقدس خودش؟!
دلم تنگه واسه يه دنيا عشقي كه بهمون داره و يه دنيا كم محلي ما بهش!
دلم تنگه واسه اينكه ما آدما نماز رو واسه ترس از جهنم مي خونيم نه واسه عشق و تشكر از خدا.....
روزه ميگيريم چون روزه خواري معصيته نه واسه اينكه معشوق گفته نه واسه اينكه روزه داري به جز بهشت هزاران هزار فايده مادي و معنوي ديگه داره.....
حس مي كنم داريم يواش يواش بت پرست ميشيم....
درگير عادت ها شديم.....
كاش تو اين ماه خرق عادتي كنيم و عاشق بشيم....
چون تنها خدا شايسته عاشق شدنه!